در باب حکمت زندگی

 

کسی که از نظر ذهنی پرمایه است،در درجه ی اول طالب این است که

 از رنج و ناراحتی آزاد باشد و آرامش و فراغت داشته باشد

و در نتیجه،به دنبال زندگی آرام،با قناعت و در حد امکان ،

بدون درگیری است.از این رو ،پس از اندک آشنایی با کسانی که

 به اصطلاح همنوع هستند،به انزوا کشانده می شود و اگر شعوری

 در حد کمال داشته باشد، تنهایی را بر می گزیند.

زیرا آدمی هر چه در درون خود بیش تر مایه داشته یاشد،

از بیرون کم تر طلب می کند و دیگران هم کم تر می توانند

چیزی به او عرضه کنند. از این رو،

بالا بودن شعور به دوری از اجتماع منجر می گردد.

 



نظرات شما عزیزان:

هانیه
ساعت0:47---23 فروردين 1392

انسان که موجودی اجتماعی بود.......؟؟


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






برچسب‌ها: در باب حکمت زندگی ,

تاريخ : پنج شنبه 22 فروردين 1392 | 17:17 | نویسنده : نازنینی از دیار حافظ |

.: Weblog Themes By VatanSkin :.